Türkiye’nin otuz ilinde ve seksene yakın ilçesinde yaşayan Atmalılar gelişen teknoloji ve iletişim sayesinde yolla çıkarak her yıl başka bir ilde buluşarak şölen havasında akrabalık bağlarını pekiştiriyor. İlki Malatya Arguvan bölgesinde başlayan Türkiye’deki Atmalılar buluşması Ağrı Hamur ilçesinde devam etti. Ardından Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesinde ve geçen yıl Gaziantep merkezde yapılan buluşmaya bu yılda Şanlıurfa’nın ev sahipliğinde gerçekleşmesi bekleniyor. Yaşadıkları bölgelere göre farklı inanç yaşam biçimlerine rağmen fiziki benzerlikler çıplak gözle görülebilir biçimde seçilebilmekte.
Kesin belgelere dayanmasa da Atmalıların İran Urumiye bölgesinde göç ederek Iğdır tarafından Türkiye’ye giriş yaptıkları bilinmekte. Buradan çeşitli illere göçerek Türkiye’ye dağılmış durumdalar. Kars, Ağrı, Siirt, Bitlis, Mardin, Muş, Diyarbakır, Adıyaman, Erzurum, Şanlıurfa, Kahramanmaraş, Gaziantep, Elazığ, Malatya, Çorum, Ankara, Kırşehir Konya ve Trabzon’a kadar yayıldıkları Osmanlı arşivinden elde edilen belgelerden öğrenebiliyoruz. Bu illerin ilçe ve köylerine dağılarak uzun bir süre göçebe yaşamlarını sürdürmüşler. Göçebe yaşamın getirdiği zorluklar biraz kavgacı ve sert mizaçlı olmalarını mı sağladı, yoksa genetik yapılarında mı var bilinmez. Her yörede edindiğimiz izlenimler inatçı ve mücadele ruhunun Atmalılar arasında yaygın olduğu bir gerçek.
İran Urumiye’den gelip Türkiye’nin çeşitli bölgelerine dağılmış Atmalılar yıllar sonra Malatya Arguvan’nın Kömürlük mahallesinde hayırsever iş adamlarının yaptırdığı ve Malatya Atmalılar Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneğinin organize ettiği Atmalılar Okulu ile buluşmaya vesile oldu. Kömürlük mahallesi “Sigarayı bırak eğitime katkı sun” soluğanıyla yolla çıkarak başlayan kampanya hayırsever iş adamlarının yoğun desteğini arkasına alarak 2009 okulun yapımı tamamlandı. 2009-2010 eğitime okul eğitime başlayınca Internet üzerinde yapılan görüşmeler sayesinde yoğun bir iletişim başladı. Çeşitli illerde bulunan bu konuda duyarlı arkadaşların yoğun çabaları sonucu ilk toplantı 2010 yılında Malatya Arguvan Atma köylerinde gerçekleşti. Farklı siyasi görüş ve inançlara rağmen sıcak dostluklar akrabalık bağlarını pekiştirdi. İkinci buluşma 2011 Fesih Çömertsoylu’nun yoğun çabaları ile Ağrı Hamur ilçesinde gerçekleşti. 2012 yapılamayan buluşma 2013 yılında Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesinde yoğun bir katılımla devam etti. Farklılıkları bir kenara bırakarak akrabalık bağlarını güçlendiren Atmalılar 2014 yılında Gaziantep buluşmayı gerçekleştirip bayrağı Şanlıurfa’daki Atmalılara teslim etmiş oldu.
Olağanüstü bir aksilik çıkmasa 2015 yılında Şanlıurfa da büyük bir buluşturma için hazırlıkların devam ettiğini konusunda bilgi paylaşımı devam ediyor.
Bu buluşmalarda gündeme gelen konulardan biri ise Atmalılar neden bir vakıf kurmasın fikri öne çıkmaya başladı. Bu konuda yoğun çabalar sonucu vakıf düşüncesini hayata geçirmek için çeşitli toplantı ve girişimler sonucu Atmani Eğitim Çevre Sosyal Dayanışma ve Yardımlaşma Vakfı kuruluş çalışmaları başlatıldı. İstanbul da bulunan bazı Atmalı iş adamlarının vakıf senedini mahkemeye sunmuş olsalar da bazı maddelerde muğlak olması yeterince net olmayışından dolayı iade edildiği belirtildi. Adli tatilin sona ermesinden sonra eylül ayında sürecin netlik kazanarak kesinleşmesi bekleniyor. Umarım bu çabalar Türkiye’nin her bölgesinde yaşayan Atmalıların dayanışma ve yardımlaşma ruhuna olumlu katkılar sunmaya vesile olsun.
Türkiye dışında İran ve Suriye bölgesinde bulunan Atmalılar görüşmeler sürüyor. Kobani’den Şanlıurfa’ya gelen Kobanide ki Atmalılarla dayanışma ve yardımlaşma devam ediyor. Kurulma aşamasın da olan Atmani Eğitim Çevre Sosyal Dayanışma ve Yardımlaşma Vakfı bu konuda duyarlı davranarak akrabalarını yanalız bırakmadı. Şanlıurfa mahallerinde yaşayan amca oğulları, her türlü destekleri ile örnek bir yardımlaşmayı sergilediler. Bu dayanışmayı ruhuna yerinde tanık olduk. Bundan sonra da artarak devam edeceğine inancım tamdır. Bu konuda emeği olan her Atmalıya teşekkür borculu olduğumuzu unutmayalım. Farklı görüş ve inançlarla bir arada tutarak barış içinde yaşamaya örnek teşkil etmeliyiz. Atmalılar bu konuda Türkiye de ki farklılıkların bir zenginlik olduğu söylemekle kalmayıp, uygulamakla barışa katkı sunduklarını bilmeleri gerekiyor.
